MARIA  DŁUŻEWSKA

Aktorka – występowała m.in. w Teatrze Polskim w Szczecinie, Teatrze Dramatycznym w Gdyni, Teatrze Popularnym w Warszawie – w stanie wojennym grała w wielu spektaklach teatru podziemnego.

Dziennikarka – w „Tygodniku Solidarność”,  publikowała również w dziennikach „Życie”, „Rzeczpospolita”, w latach osiemdziesiątych współpracowała z podziemnym „Przeglądem Wiadomości Agencyjnych”; była autorką i reżyserem audycji podziemnego II Programu Radia „Solidarność”.

Scenarzystka i reżyser około 40 filmów dokumentalnych , emitowanych w I i II programie TVP,  m.in. Ściana, Sprawa męska, honorowa, Duch, fotograf i arie operowe, Stempel, Zablokowani (II nagroda na Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych „Nurt”, Kielce 1999), Sople płaczą na ulicy Wawelberga, Seans (I Nagroda na Polonijnym Festiwalu Multimedialnym „Polskie ojczyzny”, Częstochowa 2009), Degrengolada w teatrze domowym, Wycieczka (I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich, Niepokalanów 2009), Ci, co przeżyli (wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Katolickich, Niepokalanów 2008), Piwko dla niedźwiedzia! (I nagroda na V Jubileuszowym Polonijnym Festiwalu Multimedialnym „Polskie ojczyzny”, Częstochowa 2010), Grupy oporu (I nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Filmowym „Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci”,  2010 i za „Degrengoladę w teatrze domowym” w domowym” w 2012).

Po 2010 roku  zrealizowała m.in. filmy Mgła, Pogarda (z Joanną Lichocką) i Testament  – stanowiące tryptyk smoleński oraz film Córka – opowieść Marty Kaczyńskiej o Rodzicach.

Za działalność w podziemiu odznaczona w 2008 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

W 2012 roku została laureatką głównej nagrody (Wolności słowa) Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.